Αριστερό ή δεξί χεράκι; Σε ποιο θα δείξει προτίμηση  το παιδί, σε ποια ηλικία; Κι αν διαλέξει το αριστερό; Είναι πρόβλημα;
Το μωρό φέρνει στο στοματάκι του και τα δυο του χεράκια, πότε το δεξί, πότε το αριστερό, χωρίς να τα διακρίνει. Γύρω στους 4 μήνες και μέχρι τους 8 χρησιμοποιεί πλέον εξίσου επιδέξια και τα δυο χεράκια για ν’ αρπάξει και να φέρει στο στόμα του αντικείμενα. Στους 11 μήνες πιάνει το αντικείμενο σφίγγοντας το ανάμεσα στο λυγισμένο δείκτη και τον αντίχειρα.  Στο τέλος  πλέον του 1 χρόνου ενδιαφέρεται για λεπτομέρειες στα παιχνίδια του (τα ματάκια της κούκλας, τις πρίζες) και τις αγγίζει με τεντωμένο δείκτη.
Στα 2 χρόνια το παιδί έχει αποκτήσει έλεγχο των χεριών του: επιλέγει π.χ το δεξί για να φάει ή να δείχνει  και το αριστερό για να κάνει κάτι άλλο. Ωστόσο, είναι ακόμη νωρίς για να διαπιστώσετε αν είναι αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας. Κάτι τέτοιο μπορεί να φανεί – το νωρίτερο- γύρω στα 3 χρόνια, αν και πολλά παιδιά αμφιταλαντεύονται ως τα 5.  Σύμφωνα με έρευνες περίπου το 2% είναι αριστερόχειρες ενώ μεγαλύτερο ποσοστό μικρών κυρίως παιδιών είναι αμφιδέξια (δηλ. χρησιμοποιούν εξίσου και τα δυο χεράκια).
Έχει παρατηρηθεί ότι το αριστερό ημισφαίριο είναι περισσότερο εξειδικευμένο στις γλωσσικές λειτουργίες, ενώ το δεξιό στο χωροχρονικό προσανατολισμό  και την αντίληψη.
Στο παρελθόν, η προκατάληψη που ήθελε την αριστεροχειρία ως μη φυσιολογική επιλογή και ένδειξη ευρύτερων γνωστικών ή άλλων προβλημάτων ανησυχούσε τους γονείς και ταλαιπωρούσε τα παιδιά. Έτσι το παιδί όταν θα πάει στην Α’ τάξη του Δημοτικού σχολείου δεν θα πρέπει να συναντά δυσκολίες στη γραφή, στη ζωγραφική και στις καθημερινές του  δραστηριότητες. Και συμβαίνει κάποιες φορές  παιδιά της Α’ Δημοτικού να υποφέρουν κατά την εκμάθηση της πρώτης γραφής, επειδή δεν επικράτησε ακόμη το ένα από τα δύο χέρια.
Ευτυχώς στις μέρες μας, ο μύθος καταρρίφθηκε, καθώς έχουν δοθεί απαντήσεις σε ποικίλα σχετικά ερωτήματα, όπως:

Η αριστεροχειρία είναι κληρονομική;

Όχι απαραίτητα. Η προτίμηση του χεριού προσδιορίζεται με τρόπους πολυσύνθετους τόσο από γενετικούς όσο κι από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ωστόσο, εάν ένας από τους γονείς είναι αριστερόχειρας, ενδέχεται αυτό εμμέσως να επηρεάσει και την επιλογή του παιδιού.

Πως εξηγείται η αριστεροχειρία;

Η χρήση του αριστερού  ή του δεξιού χεριού οφείλεται στις εντολές που στέλνει του εγκεφάλου στις νευρικές απολήξεις των άκρων. Τα τμήματα του εγκεφάλου που βρίσκονται αριστερά στέλνουν εντολές στο δεξί μέρος του σώματος. Η επικράτηση του ενός ή του άλλου ημισφαιρίου στον έλεγχο της κίνησης του παιδιού ονομάζεται πλευρίωση.
Υπάρχει όμως και ένα μικρό ποσοστό παιδιών που χρησιμοποιούν εξίσου με την ίδια ευκολία και άνεση και τα 2 χέρια. Αυτά ονομάζονται «αμφιδέξιοι». Συμβαίνει σπάνια, και δεν αποτελεί ούτε ταλέντο ούτε δυσλειτουργία. Ωστόσο  για να χαρακτηριστεί ένα παιδί αμφιδέξιο, θα πρέπει με  συστηματικότητα να χρησιμοποιεί εναλλακτικά και εξίσου αποτελεσματικά και τα δυο του χέρια σε διάφορες δραστηριότητες, ήδη για 6-7 χρόνια.


Η αριστεροχειρία μπορεί να δημιουργήσει μαθησιακά προβλήματα;
Όχι. Η αριστεροχειρία δεν έχει καμία επίδραση στις γνωστικές ικανότητες του παιδιού. Η εκδήλωση μαθησιακών προβλημάτων σε έναν αριστερόχειρα είναι ωστόσο εξίσου πιθανή, όσο και σε έναν δεξιόχειρα και καθόλου δεν επηρεάζεται από την επιλογή του «καλού» χεριού.

Η αριστεροχειρία δημιουργεί προβλήματα στη γραφή;
Όχι. Αν προσπαθήσετε να επιβάλλετε τη χρήση του δεξιού χεριού σ’ ένα μικρό αριστερόχειρα πηγαίνετε ενάντια στη φυσική οργάνωση του ελέγχου και της χρήσης του σώματός του και αυτό είναι που ενδέχεται να επηρεάσει την εκμάθηση της γραφής και την ποιότητα του γραφικού χαρακτήρα. Ωστόσο, εκείνο που οφείλετε να κάνετε, είναι να του συστήσετε το σωστό τρόπο για να κρατά το μολύβι, έτσι ώστε να μην κρύβει ότι έχει ήδη γράψει.

Ο αριστερόχειρας αντιμετωπίζει πρακτικά προβλήματα;
Ναι. Και είναι αναμενόμενο, εφόσον  ζει σ’ ένα κόσμο φτιαγμένο για δεξιόχειρες. Έτσι το παιδί που γράφει με το αριστερό και κάθεται δεξιά στο θρανίο, θα ενοχλείται από τον διπλανό του, θα δυσκολεύεται όταν κουμπώνει τα κουμπιά σε πουκάμισα και παντελόνια, όταν προσπαθεί ν’ ανοίξει  μια κονσέρβα ή ένα μπουκάλι, όταν επιχειρεί να κόψει με το ψαλίδι ή να σχεδιάσει με το χάρακα. Ωστόσο, όλοι οι αριστερόχειρες, αργά  ή γρήγορα, προσαρμόζονται στο δεξιόχειρο περιβάλλον τους. Αυτή τους την προσαρμογή, μπορούμε, γονείς και δάσκαλοι, να επιταχύνουμε, εφόσον αντιμετωπίσουμε με σεβασμό την ιδιαιτερότητα της χρήσης του αριστερού χεριού. Εάν για παράδειγμα, την ώρα του φαγητού του, του τοποθετήσουμε το μαχαιροπίρουνο στη σωστή του θέση, ή εάν το βάλουμε να καθίσει στην αριστερή πλευρά του θρανίου μέσα στην τάξη.